vrijdag de 13e

14 juli 2018 - Napels, Italië

Nu wij dit verhaal typen valt er een hoop op zijn plaats.

Wij werden wakker in Rome na een woelige nacht, met een telefoon die steeds af ging bij de receptie (ja de receptie zit pal naast onze kamer, onbemand). Uitchecken en gaan!

Maar goed hoe doe je dat, als de receptie onbemand is en wij meerdere malen gebeld hebben, maar geen gehoor. We besloten om te gaan en de sleutels bij de receptie achter te laten. Taxi geregeld via Uberapp (Ash had hier nog nooit van gehoord, maar er ging een wereld voor haar open)  Taxi zette ons netjes af bij de parkeergarage waar onze Fiat 500 stond en we konden gaan. Diep ademhalen en daar gingen we weer het wilde chaotische verkeer in. Nadat we Rome uitgerede waren gaven we elkaar een high five van opluchting.

Toen na 2 uur naderen we Napels. Er was hier een parkeergarage tegenover ons hotel. (wij waren allang blij dat we dat witte koekblik ergens dichtbij kwijt konden. 

Na alles uitgepakt te hebben gingen wij Napels verkennen. Wij waren positief ingesteld, want er zat een groot metrostation op de hoek van de straat.

Toen we daarheen liepen werden we van alle kanten nagekeken en toegefloten. Ze hadden schijnbaar nog nooit twee dames gezien met blond haar. Wij voelden ons erg ongemakkelijk en liepen gauw door.  In het metrostation kwamen tot de ontdekking dat veel mensen hier geen Engels spreken of uberhaupt verstaan. We kochten een metro kaartje bij een tabakshop. En een vriendelijke (sarcastisch) meneer smeet ons de kaartjes toe. Schijnbaar heb je hier alleen metrokaartjes voor 24 uur. Toen de metrolijn zoeken. We moesten lijn 1 hebben, want die zou ons naar het centrum leiden. Lijn 1 was aan alle mogelijke kanten dicht en we konden niet met lijn 1. (onduidelijk ook waarom)

Dan maar lijn 2, dit leek helemaal niet op een metro maar eerder op een stoptrein en na 3 kwartier wachten konden we met deze trein, sorry metro mee. 

We wilden het archeologisch museum van Napels gaan bezichtigen hier zouden ook nog overblijfselen uit Pompeï liggen. Dit museum had hoge verwachtingen, omdat er in het boekje over Italie zo positief over gesproken werd. 

Bij wilden wij eerst graag wat eten. Het was inmiddels 16:00 uur en hadden nog geen lunch gehad. Nergens iets te eten te vinden. Toen wij bijna naar werden van de honger. Vonden we een bordje met cafetaria erop. Wij allang blij, hop de lift in, komen wij daaraan is het een gangetje met daarin allemaal van die snackautomaten met een bordje self-service erboven. Nouja zeg, oke, omschakelen. Wil jij een kinderbueno een twix of een kitkat? Al ons kleingeld erin gegooid en 2 flesjes cola erbij en wij konden er weer even tegen. 

Na het “eten” gingen wij het museum verder bekijken. Ik denk dat wij een beetje verwend zijn door alle prachtige musea die wij al eerder hebben bezocht want dit viel ons een beetje tegen. Het museum zelf was al oud en vervallen en de kunst die er te zien was, was ook mwah… een hoop van hetzelfde en alles was ook niet echt mooi neergezet, net of het er een beetje neergekwakt was van nou enjoy dit is een sculptuur en dit ook.

Nadat wij klaar waren in (met) het museum zijn we teruggelopen naar de metro. Op een of andere wonderbaarlijke manier deed lijn 1 het nu weer wel. Wij snel op deze lijn gestapt en afgereisd naar station Garibaldi. Hier aangekomen viel onze mond ook weer open van verbazing. Dit was het eindstation van deze lijn dus alles en iedereen moest bij deze halte uitstappen. Dat ging natuurlijk weer op z’n italiaans. Iedereen wil als eerste die metro uit en als eerste de roltrap op. Dat gaat natuurlijk niet, hierdoor liep de roltrap vast en moest iedereen gewoon naar boven klimmen. Volgende verdieping idem dito, weer ging iedereen als een bezetene die roltrap op waardoor deze weer vastliep. Wij vonden het wel genoeg zo en besloten gewoon maar de trap te pakken. Eenmaal boven aangekomen besloten wij een supermarkt te zoeken en hier een broodje en een salade te kopen. Toen zijn we doorgelopen naar het hotel en hebben daar nog even een filmpje gekeken. Dit ging niet zonder slag of stoot aangezien het internet hier zo ruk is dat we iedere 10 minuten de wifi moesten resetten. Ah fijn, het is gelukt en de film was leuk! Toen lekker slapen, door de zonwering voor de ramen is het pikkedonker op de kamer, heerlijk!

Vandaag willen we meer naar het centrum gaan en even kijken waar de winkelstraat is. Morgen alweer naar huis dus vandaag mogen we los!

Veel Liefs ,Ash en Lis

1 Reactie

  1. Cathrien:
    14 juli 2018
    Geniet van jullie laatste Italie dag, en goede reis terug!