Van Milano naar Verona

4 Juli 8 uur vroeg werden wij gewekt door de wekker. In de startblokken want we moesten op tijd vertrekken aangezien wij nog 2 uur moesten rijden naar Verona. Toen wij ontbeten hadden en een lief klein jongetje alle verse pancakes voor mijn neus weg jatte (4 stuks maar liefst) gingen wij met geknepen billen terug naar de Fiat garage waar onze zogenaamde fiat 500 zou moeten staan. Daar aangekomen nam de Italiaan lekker de tijd voor andere klusjes voordat wij geholpen werden. Maar Ash had onze auto al even gespot. Gelukkig!

Nadat wij keurig betaald hadden voor onze prachtige parkeerplaats, kroop Ash weer achter het stuur om ons veilig Milaan uit te lozen. Op de helft van de reis afgewisseld en ging Lis rijden. Onze tomtom gaf aan dat het nog 1 uur rijden was. En gezellig zingend legden we de weg af richting Verona. Toen wij er bijna zouden zijn, kreeg ik al een beetje een raar gevoel aan mijn water. Het hotel zou vlak naast de snelweg A4 liggen, maar nu werden we kilometers van de snelweg afgestuurd en een woonwijk in geleid. Toen we stopten en Lis zei nou zou dit het zijn? en ik omhoogkeek. Was dit niet wat de plaatjes deden voorspellen. Goddank opnieuw naar onze google Maps waarin wij alle plaatsen en hotels in hadden vastgepind. Die leidde ons namelijk 21 minuten de andere kant op! Met een hete auto waarin de airco niet optimaal werkt (want ja het is een Franse grasmaaier) en twee vloekende meiden in de auto werd de sfeer er even wat minder op. Aangekomen bij het hotel moesten wij namelijk ook met de trap naar boven voor de receptie. Nou heeft Ash een backpack mee maar lis een handige weekendtas op wielen. Toen wij zuchtend en zwetend eindelijk de receptie hadden bereikt werden wij prima geholpen. We konden al direct de kamer in. Er reed gratis een shuttlebus naar het centrum en we kregen er een kaart van Verona bij waarop zij allemaal handige kruisjes zette met plekken die we moesten bezichtigen. Ontbijt bijgekocht voor maar liefst 3 euro en konden we lekker richting de kamer om ons op te frissen.  Enige nadeel die shuttlebus reed maar een beperkt aantal keer per dag om 7-15-19-22:30 uur. Dat hield dus in dat wij tijd gingen verliezen. We namen de shuttlebus van 15:00 uur. Werden opgehaald door een mevrouw die haar werk schijnbaar erg vermoeiend vindt en niet leuk. En dit liet zij meerdere malen in het Italiaans en aan haar lichaamshouding merken. Er stapte ook een jonge vrouw in de bus genaamd Claire die tegen ons begon te spreken in het Engels.

Claire kwam uit Zuid- Afrika en was hiervoor werk en vroeg wat wij hier deden en wat wij gingen zien. Wij gaven haar de tips en trucs die wij hadden gekregen van de mevrouw achter de balie en toen wij uitstapten vroeg ze of ze ons mocht Joinen. Tuurlijk Claire, want wij zijn op een gegeven moment ook wel even uitgekletst met elkaar. En om ons Engels op te krikken is altijd fijn. Vanaf het shuttlebus punt liepen we met 3 min op de arena aan. Helaas was of kwam er net een feest/ festival aan waardoor wij geen goede foto konden maken van de gehele Arena. Heel Verona is alles op loopafstand. Direct waren we verliefd op de kleine straatjes gevuld met balkonnetjes en plantenbakken die de sfeer erg gezellig maken. De verscheidene pleinen die te vinden zijn tussen de straatjes door waar een en al gezelligheid heerst. Ik voelde mij er welkom en geliefd. We liepen via de winkelstraat Mazzini aan op de piazza Erbe. Dit is een sfeervol plein met een fontein en omring door kraampjes met snuisterijtjes.

Na heerlijk rond gekeken te hebben op de pleintjes vonden wij het tijd om Julia een bezoekje te brengen. Het schijnt dat als je een borst van het bronzen beeld onder het balkon vasthoud je een hoop geluk in de liefde zal krijgen, nou gewreven hebben we hoor. Ook zijn we langs het huis van Romeo gelopen, helaas is aan dit huis niks bijzonders te zien. Alleen aan het plakkaat voorop het huis kun je zien dat Romeo hier gewoond heeft. In tegenstelling tot Julia’s balkon dat een grote toeristische trekpleister is. Hierna werd het tijd om de hoogte in te gaan. Via een pendelbaan kwamen wij uit bij Piazzale Castel San Pietro, volgens velen is dit het mooiste punt om uit te kijken over Verona. Ik moet zeggen dat ik het daarmee eens ben. Wat een prachtig uitzicht over deze mooie stad heb je hier. Je kunt ook naar boven klimmen maar daar was het net even te warm voor en zijn wij net even te lui voor.

Na weer naar beneden te zijn gesjeesd vonden wij het wel weer tijd voor een verfrissend borreltje.Hierna hebben wij nogmaals even gestruind door de prachtige straatjes waar je uren in kunt verdwalen, net of je in een schilderij rondloopt.Daarna was het weer tijd om even een hapje te eten. Ash en ik zijn gegaan voor echte Italiaanse Lasagne en onze nieuwe vriendin Claire ging voor een heerlijk pizza. Nadat wij deze ophadden zijn we toch ook maar voor een heerlijk toetjes gegaan. Crème de catalana en een soort look a like van de Tiramisu… nomnomnom. Het begon alweer donker te worden en onze voetjes wilden eigenlijk wel weer omhoog. Wij hebben een taxi gepakt en zijn lekker terug naar het hotel gegaan. In dit hotel zit de douchekop  namelijk gewoon vast aan de muur en horen we niet hoe de buren doortrekken dus uitgebreid douchen kan hier heerlijk! Morgen op naar Venetië, Verona we Love you!xx