We kunnen niet allen paus van Rome zijn.

11 juli om 7:00 uur de wekker om maar om 08:00 uur met ontbijt in de hand te gaan lopen richting de metro. We hadden tickets geboekt via Tiqets voor een hop- on-hop-off bus en een all acces pass voor aantal musea’ s (aanrader). Voor Vaticaanstad waren reserveringen verplicht dus wij dachten net als heel China om lekker op tijd te reserveren 9:15 uur. Grote rijen kwamen we al tegemoet lopen. En aangezien wij gister al even gekeken hadden waar wij ons moesten melden konden wij er zo heenlopen vanaf het metrostation.  

Ja, als je een toerist bent in Rome, dan moet je ook in een debielen stoetje achter zo informatiedametje aan hobbelen en het bordje volgen. (Eens moest de eerste keer zijn)

Overal zag je paraplu’s de lucht in, sjaals, stokken om maar aan te duiden dat je diegene moest volgen. Na compleet door de hele beveiligingsmode geweest te zijn (het leek serieus Schiphol wel) Konden wij Vaticaanstad bezoeken. Dit is echt de moeite waard, want het was prachtig. Zoveel indrukken, zoveel moois gezien. Zo geïnspireerd geraakt door het geloof, de schilderijen en de manier van hoe zij vroeger leefden. Het was werkelijk waar fantastisch!

Toen om de hoge muren heen om de Sint pieter Basiliek te bezoeken, waar de paus woont. Dit plein is zo ontzettend groot. Gelukkig hadden we ‘skip the line’ pasjes, zodat wij die enorme rij rondom het plein konden skippen. (Handig zo een all acces pas) na ook daar weer compleet gefouilleerd te zijn konden we de kerk bezoeken. Ik heb veel kerken gezien de afgelopen twee weken, maar deze. Deze is echt veruit het mooiste. Ook kon je naar beneden naar de grotten van de Sint-Pieter waar alle graven lagen van de voormalige pausen. 

Toen hadden wij al 9 km gewandeld en kregen we toch al wat pijn aan de voeten. We besloten na een goede lunch de Hop-on-Hop-off bus op te springen om eens i.p.v. te rondtrippen nu te citytrippen. Prachtige paleizen en gebouwen waar wij langs reden. Ook stopte de buschauffeur af en toe, zodat wij rustig de foto’s konden schieten. 

En toen naderden wij het Colosseum. Vanuit de bus rondom het amfitheater gereden. Wat een prachtige galerijen en dat dit zo midden in de stad staat. Morgen gaan we dit deel bezoeken. Toen onze voeten de nodige rust had gehad tijdens de busrit van 90 min besloten we eruit te hoppen en lopend de trevi fontein te zoeken. We wisten dat dit wellicht wat druk kon zijn, maar serieus zo druk. Het barstte er van de mensen. Snel een fotootje geschoten en door.

Toen een heerlijk eettentje gevonden, waar we begonnen met een aperitiefje en uiteindelijk lekker zijn blijven eten. We hadden schijnbaar uitdagende gerechten gekozen, want alle tafeltjes keken nieuwsgierig onze kant op toen ons eten arriveerde. Ook het publiek dat langsliep wierp een blik op Lisanne haar bord en keken smakelijk. Wij kozen voor geen toetje, want op de hoek van ons Hotel/ B&B kwamen wij gister tot de ontdekking dat daar heerlijk ijs word gemaakt.

We kozen ervoor om 2 km te lopen. Niet wetende dat dit minimaal 1 km stijl een heuvel op was. Even leek het wel of ik de work out bij Classic gym aan het volgen was, want ik vergat helemaal dat ik in hartje Rome liep. 

Aangekomen bij het ijstentje stond er een rij tot buiten de deur om de hoek. We besloten vol goede moed, zelfs na 16km te hebben gelopen onderhand, te gaan staan voor een ijsje. ( wat je daar al weer niet voor over hebt) Maar dit was het zeker waard. Sinds 1974 maken zij daar verrukkelijk zelfgemaakt ijs. Ik heb veel ijs gegeten genoeg weer voor een heel jaar. Maar dit ijs is toch echt het allerlekkerst. Het glimt op je hoorntje. 

Nu opmaken voor ons laatste dagje Rome. Tot morgen xx