Ruige Rome

Het schijnt vandaag dinsdag 10 juli te zijn. Vraag ons niet naar welke dag het is want dat zijn we compleet kwijt hier. Vanochtend wakker geworden in Florence. We besloten deze dag te gebruiken als oriënteer dag aangezien het drie uur rijden was naar Rome en wij ons eerst even wilden verdiepen in de metro lijnen en de manier van leven daar, dan gelijk weer van start te gaan. (Het is namelijk ook nog vakantie)

Om 10:30 uur stapten wij in de auto, we hadden afgesproken dat Lis ons Florence uit zou loodsen en Ash ons Rome in zou loodsen. Ik zal jullie even in een notendop uitleggen hoe dat verkeer er hier aan toe gaat. In veel steden heb je eenrichtingsverkeer (dat is prima) maar daartussen door rijden scooters (die werkelijk alle kanten op gieren, als je niet goed in je spiegels kijkt heb je die onder je banden) Ook heb je een buslijn die gaat tegen het eenrichtingsverkeer in. En Italianen zijn heethoofden, want zij drukken op de claxon voor het minste en geringste. Laten je niet voorgaan als je in wilt voegen en denken grotendeels echt alleen aan zichzellf en de auto, ritsen hebben ze hier blijkbaar nog nooit van gehoord!

 Onze lieftallige TomTom liet ons nog even weten hoe debiel onze mede Europeanen kunnen rijden en leidde ons door heel het centrum van Florence heen. Na veel billenknijpen en talloze scheldwoorden verder waren wij op de snelweg beland. Daar wachtte ons een lange weg van 229 km immegeradeaus. Na 1,5 uur wisselden we om en ging Ash verder rijden. Ohja Italianen geven ook geen richtingaanwijzer uit en boeken hem zonder iets te laten weten gewoon de linker of rechterbaan op. Houden overigens ook geen rekening mee dat je eraan komt scheuren met je 130 km/ uur (zo hard mag je daar namelijk) en zij zetten hem er zo voor met hun 110 km. (Het anticipeer vermogen kan hier nog wel wat omhoog)

Dit liet mij even stilstaan bij het feit hoe blij ik ben dat ik gewoon in Nederland woon met regels en goede lijnen op de weg. We naderden Rome. Lis zette de radio al zachter, want ja net zoals je je radio zachter zet als je achteruit inparkeert in volle concentratie (dat heb je hier wel nodig) 4 ogen op de weg. Twee handen aan het stuur en 1000% concentratie gingen wij de strijd weer aan om heelhuids op de plaats van bestemming aan te komen. We werden van links naar rechts geleid en dit ging na een paar claxons te horen nog goed. Toen we dichterbij het hotel kwamen en erlangs reden want nergens was parkeerplek. Zijn we vol goede moed nog drie keer het rondje gereden. In deze stad parkeren Italianen gewoon naast geparkeerde auto’s. Ik zag onze auto daar niet staan over drie dagen compleet ingeparkeerd. Ook dacht Ash dat die ene linkerbaan wel een rustige weg was, dit bleek een tegenstelde richtingsweg te zijn. En Ash reed vol op een bus aan en een taxi. Na getoeter en begeleidend politiepersoneel werden wij weer midden op een druk kruispunt naar de goede baan geleid. (Die zullen wel gedacht hebben die twee tuthola’s van toeristen snappen er weer niks van)

We besloten een parkeergarage te bezoeken, aangezien Ash maar tevergeefs rondjes bleef rijden. Paar km verderop vonden we via onze google Maps een parkeergarage. Hier konden we voor drie dagen staan. Ook was hier een metrostation gevestigd, die zou ons dichtbij ons hotel brengen. Compleet bepakt en bezakt begonnen we aan de hoptocht. Van de ene metro in de andere, om van de rode lijn naar de blauwe lijn te gaan (daar lag ons hotel).

Toen de metro aankwam rijden keken we elkaar al aan. Hoe gaan wij in hemelsnaam die metro in komen. Ash had een backpack op haar rug en voorop een rugzak. Die telde al voor twee personen. Oh en vergeet Lis haar rollende hutkoffer niet (zo goed rijdt hij namelijk niet, lis sleept er meer mee). We gingen de uitdaging aan en worstelde ons in de metro. Aangekomen op het metrostation plofte Ash even neer. Die moest zich letterlijk en figuurlijk even herpakken. Wij hadden namelijk ook nog geen lunch gehad en inmiddels was het 14:30 uur.

Een oude man zag dat en vroeg waar wij heen moesten. Hij wilde ons er wel heen brengen. Lis volgde en ik dacht alleen maar wat een aardige meneer, maar zo wantrouwend als ik al ben van nature. Dacht ik dat hier een luchtje aan zat. Want voor wat hoort wat toch? En waarom zou die man met 35 graden tien minuten met ons meelopen. Nou werkelijk hij liep tot aan de deur mee. (Ash had stiekem haar googlemaps al aangezet want die vertrouwde het voor geen cm) Hij wees ons er meerdere malen op dat dit een criminele stad is en dat wij uit moesten kijken. Wij vertelden dat wij Amsterdam kennen en wel wat gewend zijn.

Toen we aangekomen waren bij ons hotel, hadden we de man bedankt en af gewimpeld. (We wilden geld geven, maar dat wilde hij niet)

Correctie ons hotel bleek een B&B te zijn. Er stond een nummer op de deur die wij moesten bellen. Lis kreeg iemand aan de lijn en vertelde ons dat ze er met 10 min zou zijn. Ze moest namelijk van een andere locatie komen. Daar stonden we dan in de gloei hete hitte van 35 graden met onze tassen voor de grote deur. Na 30 min nog geen mevrouw die ons binnen kon laten. 

En wij begonnen al wat als zeehonden op het droge naar verkoeling te happen.

Toen er toevallig mensen uit de deur kwamen, konden wij er gelukkig in en hebben we nog 15 min binnen gewacht. Toen we nogmaals belden gaf de mevrouw aan dat ze al in de straat liep. 20 min later was mevrouw gearriveerd. En begeleide ons naar boven. Het is een etage met drie kamers en een daarvan was onze. We kregen een bos sleutels. Een voor de lift, een voor de voordeur beneden, een voor de deur van de etage, een van het trappenhuis en een van de kamerdeur. De kamer is klein, ruikt schoon en is koel. De douchekop spuit wel alle kanten op behalve op je lichaam, maar daar verzinnen deze tantes wel weer wat op.

Tassen gedumpt en ons even herpakt van de hele tocht hier al naartoe. Plan van aanpak gemaakt en vertrokken. We wilden namelijk eerst even zien waar wij ons morgenochtend moeten melden voor het Vaticaan. We hebben thuis een ticket geboekt ‘een all access pas’ waarmee je veel kerken en bezichtigingen kan bekijken en en en… de rij kan ontlopen.

Ook hadden we een ticket gekocht voor de Hop on Hop off bus (bedankt Klaas)

Metrolijnen zijn hier gelukkig gestructureerder, maar ik zou echt iedereen aanraden om NIET met de auto naar Rome te komen!

Vaticaanstad gevonden en toen een goddelijke pizza achterover geschoven. We hadden geen lunch gehad en lusten nu wel wat. (Moet eerlijk bekennen dat je door de warmte ook niet zoveel honger hebt) Toen we lunch/ diner binnen hadden zijn we teruggegaan naar ons hotelkamer, het was namelijk al 20:00 uur geweest. En zijn nu bezig met een plan voor morgen. We gaan morgen om 9:15 uur Vaticaanstad bezichtigen en zijn erg benieuwd naar Rome. Morgen nieuwe ronde nieuwe kansen. We zijn gelukkig al blij dat we Rome heelhuids in zijn gekomen en hier nog tot vrijdag verblijven. 

Morgen wat meer cultuursnuiven dan maar. Rome je bent nu al mooi van het beetje wat we gezien hebben! 

Nu onszelf de douche inwurmen en op tijd ter bed. Wekkertje staat Early!.

Liefs de twee tuthola’s.